Hola Bloggeros!!

Aquí estamos otra vez más hoy os voy ha hablar del rugby 8 que hicimos el día 3 de abril algunos alumnos de la clase.

El 3 de abril nos fuimos a las Pedreiras al campo de  rugby  a las 10 nos mando el profe estar allí para cambiarnos para empezar el torneo a las 10.30 / 11.
Ya cambiados  nosostros pasamos a ser la selección de Sudáfrica en ella jugamos (Juanpy,Yo,David.A,Diego,Diego.R,Nair,Alvaro,Diego.F,Victor,)

En el sorteo no nos toco el grupo más fácil pero creo que tampoco era el más dificil,asi fuimos empezando a jugar el torneo el primer partido lo perdimos,aunque tuvimos mala suerte ya que mi compañero Diego Fente hizo un ensallo pero se olvido de posar el balón en el suelo,pero bueno despues de esas experiencias en el primer partido pudimos enmendarlo y en todos los siguientes partidos los fuimos ganando hasta llegar a la final en la que poco pudimos hacer contra otros jugadores ya experimentados en el rugby.

Fue una experiencia factastica en la que nos lo pasamos muy bien,para casi todos nosotros era la primera vez que jugabamos al rugby ,excepcionando las veces que habiamos jugado en clase.

Despues al acabar el partido la mayoria comimos en as Pedreiras en el restaurante que había al lado ,a las 4 de la tarde comenzaba en 3º tiempo en el que algunos de nuestros compañeros fueron y lo pasaron muy bien.

Un Saludo: Laya

Hola Bloggeros !! 

Una semana más estamos aqui hoy os voy ha hablar de las actividades quehicimos antes de semana santa hoy toca la Orientación que hicimos dónde as Pedreiras y en el que nos lo pasamos muy bien.

 Orientación

Día 2 de Abril de nuevo los de Tsafd estamos en la actividad de Orientación pero esta vez no es para competir sino que esta vez fue para participar en la organización .

Para poder llevar todo controlado y sin problemas nos dividimos en varios grupo en donde unos eran los asistentes, otros estaban en la salida, otros en el recorrido, otros en meta y otros en secretaría.

En cada uno de las organizaciones que nombre anteriormente consistía en lo siguiente:

Asistentes: cada asistente era responsable de un instituto para explicarle como debían hacer para comenzar la carrera de orientación, enseñarle el mapa y la salida…

Salida: los encargados de estar en la salida tenían que ver que cada participante cogiese su mapa que le acompañaría en todo el recorrido.

• Recorrido: encargados de que todo se realizase sin incidentes.
• Meta: (aquí estábamos Lorena, Laya y yo) apuntábamos el tiempo en el que llegaba cada participante y repartíamos agua.

• Secretaría: encargados de mirar el tiempo que realizaba cada participantepara mirar quien quedaba en los primeros puestos y luego poder dar los premios entre categoría infantil y cadete.


Una vez terminado la entrega de premios nos fuimos a comer a la cafetería de las Pedrerías. Una nueva experiencia como participantes en la organización de Orientación.

E por ultimo...vouvos falar da técnica do lanzamento que me tocou amin esplicarlle os meus compañeiros,o lanzamento de disco.

TÉCNICA LANZAMENTO DE DISCO

O lanzador colocarase nun extremo do círculo, sobre o diámetro segundo a dirección de lanzamento e de costas a ela. Os pés deben estar paralelos e separados a anchura dos ombros ou algo superior. O peso estará repartido por igual entre as dúas pernas, que estarán lixeiramente flexionadas.

MOVEMENTOS PREVIOS:

Despúes, intentan romper a inercia do disco, pero para iso, desprázase o artefacto horizontalmente, entre a altura da cadeira e a do ombro. Estes movementos realízanse unha ou dúas veces e ao finalizar, deben provocar unha rotación profunda do madeiro, levando o disco moi atrás, co peso cargado sobre a perna dereita.

XIRO INICIAL:

Esta fase comprende os seguintes movementos:
Realízanse balanceos preliminares levando o brazo cara á dereita e arriba. O madeiro debe rotar na mesma dirección.
O peso do corpo sitúase sobre ambas as dúas pernas. A perna do brazo que porta o disco apóiase sobre a planta do pé. A perna oposta ao disco apóiase sobre a rexión metatarsiana. As pernas encóntranse lixeiramente flexionadas.
O disco chega á posición máis atrasada. O brazo da man que porta o disco encóntrase máis arriba que os ombros, e o brazo oposto debe aliñarse cos ombros. Nesta posición o lanzador trata de alcanzar o máximo de torsión posible entre a cadeira e os ombros, atendendo aos seus eixes respectivos.
Desta posición o lanzador inicia o xiro pasando o peso do corpo da perna dereita cara á esquerda. O brazo dereito debe estar atrasado e en alto, mentres que o brazo esquerdo se abre cara á esquerda. A perna esquerda, xirando sobre a punta do pé, executa un xiro activo, despegando en acción de pulo contra o piso. A perna dereita elévase e inicia o seu movemento arredor do pé esquerdo.
A perna dereita diríxese cara a diante nun movemento de rotación cara ao centro do círculo, en canto a perna esquerda, realiza un pulo activo sen realizar extensión do xeonllo. este movemento debe ser rasante.
O madeiro permanece en posición vertical e o brazo dereito atrás, mantendo o disco o máis lonxe do corpo que sexa posible.
O pé dereito entra en contacto co piso sobre o metatarso, preto ao centro do círculo. A perna esquerda diríxese cara a atrás e o brazo dereito mantense atrasado e en alto.

APOIO DO PÉ DEREITO E ESQUERDO:

1. A perna dereita unha vez abandonado o chan, despraza o xeonllo adiante e arriba nun movemento envolvente sobre a esquerda. O disco mantense atrás en todo momento.
Cando o pé esquerdo finaliza a súa impulsión, o lanzador que está no aire trata de recuperar o chan o máis rapidamente posible.

2. O pé dereito toma contacto co chan, aproximadamente no centro do círculo, co talón mirando cara á dirección do lanzamento. O lanzador vira de novo as costas á zona de lanzamento.O pé esquerdo, pola súa banda, busca o seu apoio aproximadamente uns 70-85 cms. do dereito, de tal maneira que a punta do pé se apoia en liña co talón do dereito. O lanzador mantén o disco atrás, para evitar a superposición dos eixes de ombros e cadeiras.


FINAL:

O brazo dereito vén cara a adiante rompendo a tensión da musculatura do tórax e sacando o disco cunha última acción de pulso polo dedo índice, dándolle un movemento de rotación, no sentido das agullas do reloxo (contrario, para os que lanzan coa esquerda).
Unha vez que o disco saíu da man do lanzador, este realiza un investimento de apoios para non se saír do círculo, isto final correspóndese coa RECUPERACIÓN.

Tamen temos ....

TÉCNICA DO LANZAMENTO DE PESO

Fase inicial ou posición inicial:

O lanzador colócase de costas ao lanzamento, co peso colocado debaixo da mandíbula inferior de maneira que os dedos poidan tocar o pescozo.

O cóbado do brazo que porta o peso elévase e sepárase do corpo en prolongación da liña dos ombreiros.

O outro brazo elévase en dirección ao chan.

A perna de apoio está en contacto co bordo superior do círculo e a outra perna semiflexionada, algo atrasada e contactando co chan coa punta do pé.

Balanceo:

O tronco inclínase cara adiante para colocarse case paralelo ao chan, apoiándose unicamente na perna dereita.

Agrupamento:

A perna esquerda que está en equilibrio aproxímase cara á dereita agrupándose deste xeito todos os segmentos corporais.

Deslizamento:

Impúlsase desprazando a cadeira e desequilibrando o corpo cara atrás coa perna de apoio e coa libre como dando unha "coz".

A perna de apoio con este impulso realiza un deslizamento cara ao centro do círculo e en liña recta á posición do lanzamento.

Os ombreiros deben manterse paralelos ao chan.

O pé dereito chega ao centro do círculo formando un ángulo aproximado de 135º coa dirección de lanzamento e coa perna flexionada e o pé esquerdo chega próximo ao contenedor (3-5 cms.) formando un ángulo de 45º coa dirección de lanzamento.

 O peso do corpo recae na perna de apoio e a esquerda permanece pasiva.

 O tronco sitúase en prolongación á perna libre que está estendida.

Final e recuperación:

Realízase unha rotación que comeza na punta do pé da perna de apoio e onde o corpo se vai orientando á dirección do lanzamento e irá realizando unha transmisión das forzas (cadea cinética) que remata coa extensión do brazo lanzador e un forte movemento de pulso, saíndo o peso despedido con axuda dos dedos, quedando a palma mirando cara a fóra.

Efectúase unha flexión do tronco e un investimento de pernas coa única finalidade de non saírse do círculo.

E ahora vamos con....


O LANZAMENTO DA XAVELINA: TÉCNICA

O atleta colocarase coa mirada á fronte, o madeiro ergueito e coa xavelina suxeita pola encordadura dalgunha das formas antes sinaladas, descansando sobre a palma e eixe lonxitudinal da man, e aproximadamente á altura da tempa.

Tras estar correctamente colocado efectúase unha carreira na cal se intentará conseguir a maior velocidade posible. A continuación realízanse os denominados "pasos especiais". O 1º paso é longo, o 2º curto e o 3º similar aos da carreira. O 4º é o máis longo e é un paso cruzado. O 5º é normal.



Vexamos este penúltimo paso con máis detemento:

Longo pero non alto.
Perna dereita "cruza" por diante da esquerda
Tronco queda atrasado con respecto ás pernas
Perna dereita apoia en flexión
Perna esquerda vai cara a adiante rápida e estendida
Apoia talón



Para rematar co lanzamento...

A perna esquerda flexiónase lixeiramente e simultáneamente ábrense o brazo e o ombro esquerdo, atrasándoos lixeiramente. Seguidamente o lanzador monta o seu corpo sobre a perna esquerda, adianta o brazo dereito co cóbado por enriba do ombro e lanza a xavelina. Para non se saír do arco regulamentario, adianta a súa perna dereita para apoiala flexionada e transversal á dirección de lanzamento, e a perna esquerda levántase atrás equilibrando.

Hola Bloggeros!! 

Empezamos aqui outra semana dura na que toca traballo no blog ,nesta semana tendremos que ir nalizando a tecnica dos distintos lanzamentos que os nosos compañeiros non foron amosando nas suas sesión.Eu empezo hoxe polo ultimo polo lanzamento de martelo ,posteriormente irei por javalina,disco e peso.

Un saudo e espero que vos guste.

TÉCNICA DO LANZAMENTO DE MARTELO

Agarre

suxéitase colocando o asa nas segundas falanxes dos dedos da man esquerda (atletas destros) e os dedos da man dereita cubrindo aos da esquerda.

Posición inicial

O lanzador atópase de costas ao eixe de lanzamento con pernas separadas ao ancho dos ombreiros e lixeiramente flexionadas.

Os brazos estendidos, o asa do martelo atópase na súa man esquerda e a man dereita sobre esta, para lanzadores dereitos.

O martelo colocado á fronte ou atrás polo lado esquerdo ou dereito segundo a comodidade do atleta.

Volteos

Debido ao peso do artefacto, o lanzador necesita romper a inercia desde a posición de saída, balanceándoo adiante ou á esquerda e desprazándoo á dereita por medio dunha torsión do tronco cara a este lado.

Inícianse levando o martelo á fronte e á esquerda cos brazos estendidos ata a altura dos ombreiros.

O peso do corpo debe estar apoiado sobre ambas pernas lixeiramente flexionadas e os pés apoiados no chan totalmente.

Desde esta posición iníciase o xiro do tronco e cadeira cara á dereita, levando os brazos sobre a cabeza e diante da cara, apoiando o peso do corpo sobre a perna dereita. Cando os brazos esténdense, o tronco atópase vertical.

Xiros

Unha vez que a cabeza do martelo chega á altura do pé dereito no punto máis baixo da súa traxectoria, inícianse os xiros, que son tres ou catro.

O pé esquerdo vira. A perna dereita, unha vez abandona o chan, trata de recuperalo rapidamente, virando ao redor e preto da esquerda, apoiándose de punta ou de planta cando o pé esquerdo está apoiando a punta.

Os brazos mantéñense totalmente estirados, suxeitando o martelo que describe unha elipse, cuxos puntos baixos seguirán desviándose cada vez máis na dirección de xiro.

Final

No momento en que o lanzador está no bordo anterior do círculo, o pé dereito xa tomou contactoco chan e o martelo alcanzou o seu punto baixo; iníciase entón a fase final do lanzamento.

Lévanse os brazos estendidos ata a horizontal de forma paralela ao piso.

O pé da perna esquerda vira en dirección do lanzamento. No momento de liberar o martelo, a cabeza atópase lixeiramente cara atrás dos ombreiros e os brazos estendidos á altura do ombreiro.

Ao rematar a acción, o tronco e a cabeza volven á posición vertical, estando esta máis atrás dos ombreiros; mentres os brazos lévanse arriba da cabeza.

Recuperación

No momento de lanzar, o deportista acumula moita aceleración polo que logo de lanzar experimenta un desequilibrio que o impulsa cara a adiante.

Para contrarrestar isto o deportista debe facer cambio de pé e descender o centro de gravidade. Así logrará permanecer dentro do círculo.